Bir öğleden sonra 10 yaşında bir kız ve annesi ofisime oturdu. Kucağında mavi küresel bir kütle ile dolu plastik bir kaseyi tutuyordu. Biz konuşurken, şekilsiz kütleyi çekti, çekiştirdi ve ezdi. Slime’da neyi sevdiğini açıklamasını istedim ve omuz silkti. Annesi bana baktı ve "Onu sakinleştiriyor" diye cevap verdi.
Kafamda bir ampul yandı. Bu 10 yaşındaki çocuğun ofisimdeki değerli damlasını metodik olarak manipüle ettiğini izlediğimde, 10 yaşındaki dönüşümlerimin kendi parlak renkli sızıntısını nasıl idare ettiğini hatırladım. Farkındalık. Bu bana şunu hatırlattı; bu kızlar, içsel bir sakinlik duygusu yaratmalarına izin veren bir uygulama yapıyorlardı. İç huzurlarıyla bağlantı kuruyorlardı.
Çocukların internette daha az, elleriyle yaratmaya daha çok zaman ayırmaları fikrine kapılmıştım. Yaratıcılığı, planlamayı ve bir yapıcı faaliyetine odaklanmayı içeren herhangi bir arayış, çocuğun gelişiminde önemlidir. Bununla birlikte, bu aktivite aynı zamanda meditatif bir uygulamaya da izin verir. Farkındalık uygulamaları daha popüler hale geldi. Farkındalık, kişinin odak noktasını ve farkındalığını mevcut deneyime getiren psikolojik bir uygulamadır. Çok duyusal olan farkındalık uygulamaları bu deneyimi geliştirebilir.